Festiwal tatuażu po dwóch latach nieobecności powrócił do Łodzi.
Pamiętając dobrze undergroundowy klimat klubu Dekompresja ( kojarzący się z przybytkiem dla wampirów wykreowanym przez duet Rodrigez – Tarantino w filmie “Od zmierzchu do świtu”) podchodziłem do umiejscowienia tegorocznej edycji w nowoczesnej Hali Expo z pewną dozą wątpliwości.
Miałem wrażenie, iż sterylność oraz nowoczesność obiektu przy al. Politechniki 4 może zburzyć specyficzną atmosferę w jakiej odbywały się poprzednie festiwale. Okazało się jednak, jak mawia pewien znany prezenter iż: nic bardziej mylnego.
Urok “Łódź Tattoo Days” to przede wszystkim mieszanka żywiołowej publiczności, utalentowanych artystów i barwnych uczestników zgromadzonych wspólnie pod jednym dachem.
Nowe lokum nie tylko nie zniszczyło ducha dawnych odsłon, za to wyniosło imprezę na zupełnie nowy poziom.
Po pierwsze większa przestrzeń umożliwiła zlokalizowanie wielu atrakcji takich jak: muzeum tatuażu, wystawy: samochodów, rowerów i motorów. Udostępniono dla publiczności deskorolkową rampę oraz przygotowano przystosowaną do skoków z 6m poduszkę powietrzną.
Konkursy tatuażu w kategoriach mały kolor, duży czarno- szary realistyczny czy kompozycja damska dzięki dobrze zlokalizowanej scenie oraz ogromnemu telebimowi umożliwiały podziwianie tej niezwykłej sztuki w wyjątkowo komfortowych warunkach.
Wystawcy zarówno studia tatuażu jak i oferujący wszelkiego rodzaju asortyment powiązany z tą barwną kulturą zyskali prócz dodatkowych metrów sześciennych możliwość kontaktu z klientami, którzy z powodu pewnej hermetyczności poprzednich odsłon unikali tego typu wydarzeń.
Głównym magnesem prócz oczywistej możliwości spotkania tak wielu kolorowych postaci od zawsze były dla mnie towarzyszące imprezie pokazy.
Teatr ognia to temat, niezwykle wdzięczny. Wypadkową fireshow i komiksowej stylizacji wyjętej wprost z kart komiksów “Sin City” Franka Millera stanowiła grupa dziewczyn z zespołu “Psycho Dolls”.
Wszystkim miłośnikom twórczości Millera ,bądź entuzjastą filmowej adaptacji Rodrigeza znana jest enklawa zwana Starym Miastem. Ten zakątek mrocznego uniwersum będący dzielnicą rozpusty pozostaje we władaniu kobiet. Silnych, bezwzględnych równie pięknych jak niebezpiecznych.
Dziewczyny z “Psycho Dolls” pozwalają tej niezwykle pociągającej wizji na wyjątkowo spektakularną wizualizację.
Wszech otaczające płomienie, skórzane skąpe stroje ozdobione ćwiekami i łańcuchami. Miotacz ognia, podniebne akrobacje a wszystko to w takt industrialnych brzmień. Być może pokazowi dziewczyn brakuje jeszcze wirtuozerii charakteryzującej chociażby takich zawodowców jak ekipa “Burn out Punks” to jednak seksapilem biją Szwedów na głowę.
Kolejne interesujące show stanowiła burleska w wykonaniu Rose de Noir. Ta łódzka performerka będąca organizatorką “Łódzkiej Gali Burleski” jest również laureatką drugiego miejsca na Międzynarodowym Festiwalu Burleski – Como Lake Burlesque Festival we Włoszech.
Rose zaprezentowała klasyczny numer z użyciem wachlarzy z pawich piór. Tak jak to zwykle ma miejsce na tego typu pokazach, artystka w kilka chwil pozostała na scenie wyposażona wyłącznie w szpilki, symboliczną bieliznę oraz wspomniany wachlarz.
Festiwal obfitował również w masę atrakcji muzycznych. Osobiście udało mi się być wyłącznie na “Madvision”. Chyba jedyny stricte rockowy zespół do tego w estetyce hardcore-punk, przywołującej lata 90-te. W przeszłości zdarzało im się dzielić scenę z Acid Drinkers, Lipali czy Frontside co powinno dać już jako takie pojęcie o rodzaju ekspresji grupy. Potężne brzmienie perkusji i basu, gitarowe cięte riffy i zaangażowane teksty to wizytówka “Madvision”
Festiwal tatuażu ma się naprawdę dobrze. Wszystko z czego były znane poprzednie wydania powróciło w odnowionej , powiększonej i bardziej profesjonalnej formie. Mam nadzieje, że za rok spotkamy się na 10-tym Tattoo festivalu zorganizowanym równie sprawnie jak tegoroczny z oprawą godną jubileuszu.
Post Łódź Tattoo Days 2016 – 9 edycja festiwalu tatuażu pojawił się poraz pierwszy w Obiektywna Łódź.
